Ik ben Diana, 45 jaar. Ik ben al  38 jaar verzot op paarden. Ik kom niet uit een paardenfamilie, dus geen idee waar ik mijn liefde van paarden vandaan heb.

Ik heb nooit op een manege gereden. Ik heb  de eerste paar jaar wat lessen gehad op een kleinschalige stal met  welshpony's. Verder heb ik mezelf leren rijden door boeken te lezen en videobanden te bekijken. Vanaf mijn 10e reed ik paarden en pony's van een handelaar en daar heb ik echt zoveel van geleerd. Ik kwam er al snel achter dat ik met elk paard contact wist te krijgen en binnen no time hun vertrouwen wist te winnen. Op mijn 15e kreeg ik mijn eerste eigen pony en op mijn 17e kreeg ik er een paard bij. Pas toen ik mijn paard zadelmak had gemaakt vonden mijn ouders het tijd voor "echte" lessen en ben ik met mijn paard verhuisd naar een grote manege/pensionstal. Daar kreeg ik privélessen en begon ik actief wedstrijden te rijden. Ik heb mijn gevoel voor paarden te danken aan de periode dat er geen begeleiding was en ik zelf moest uitzoeken hoe ik de paarden zover moest krijgen om met mij te willen gaan samenwerken.

In 2001 werd mijn oudste dochter geboren en toen ze 5 was kwam onze shetlander genaamd Lola. Tegen een ieder zijn advies in. Shetlanders zijn eigenwijs, trappen bijten, bokken, zijn sterk enz enz. Ik bewees het tegendeel. Mijn motto was (en is nogsteeds) behandel een shetlander als een ECHT paard en je hebt de leukste kinderpony die er is. "Ons" probleem is dat we de shetlanders laten opvoeden door onze jonge kinderen en ze er, vaak zonder de juiste begeleiding, maar een beetje mee laten rond hobbelen. We nemen maar aan dat deze fantastische pony's zonder degelijke opvoeding en/of opleiding  met onze kinderen moeten kunnen samenwerken. Voed ze op met liefde en respect en je hebt een fantastische kinderpony. Rijd niet 1 keer in de week een half uurtje maar heb een planning. Train ze , verbeter ze, zorg voor een goed zadel en laat de tandarts en de Osteopaat regelmatig controleren of alles in orde is. Ik weet niet waar het idee is ontstaan dat een shetlander al deze extra zorg en begeleiding niet nodig zou hebben. 

Uiteindelijk had ik 16 shetlanders, allemaal braaf en hordes kinderen vanaf 4 jaar die op deze leuke pony's leerden rijden. Helaas verloor ik het stuk land dat ik huurde van de gemeente en had ik niet een ander passend alternatief voor de pony's. Met pijn in mijn hart en dat van alle kinderen, instructeurs, vrijwilligers en ouders, zocht ik een nieuwe plek voor deze fantastische pony's. Alleen Lola bleef, dat had ik mijn kinderen beloofd, zij was er het langst en ze zou altijd bij ons blijven.

In 2016 was mijn jongste dochter, Jaylynn, 3 jaar en reed ze haar eerste Bixie proefjes met Lola. Dit werd gedoogd, eigenlijk moest ze 7 jaar zijn maar omdat ze al zelfstandig kon sturen en lichtrijden mochten ze meedoen. De reacties, vragen en opmerkingen die ik kreeg van andere ouders waren enorm. Ik kreeg tientallen vragen, hoe kan dit, hoe kan die pony zo braaf zijn enz enz. Ik besloot toen Jaylynn bijna 4 was een Youtube kanaal te starten genaamd Lola Shetlander, niet wetenden dat het zo succesvol zou worden. We zijn nu 6 jaar en enkele miljoenen views verder. Mijn missie is om zoveel mogelijk moeders te helpen met hun kinderen met eigen pony's. Ik ken de uitdagingen. Ik werk al meer dan 16 jaar met kinderen vanaf 4 jaar en pony's.

Inmiddels heb ik naast het YouTube kanaal (filmpjes maak ik samen met Jaylynn) ook Instagram en een podcast. Doordat ik zoveel vragen kreeg van andere moeders besloot ik full time moeders te gaan helpen met de kinderen en hun pony's. Dit doe ik zowel offline als online. Deze combinatie vind ik super leuk. Daarnaast geef ik ook nog reguliere paardrijden-lessen, zowel aan recreatie- als wedstrijdruiters.

Er valt nog zoveel meer te vertellen, maar voor nu zal ik het hierbij laten, ik hoop dat je nu iets meer over mij weet. Nog veel meer informatie vind je op Instagram, Youtube (Lola Shetlander) en natuurlijk door het beluisteren van mijn Podcast. Heb je vragen en/of opmerkingen? Stuur mij gerust een berichtje via het contactformulier.

Groetjes,Diana